Australië, Sydney, Melbourne tot Byron bay

Het is weer even geleden sinds dat we van ons lieten horen maar we leven nog!! We zitten al in onze derde week Australië en hebben zeker niet stil gezeten.

Twee en een halve week geleden kwamen we aan in Melbourne waar we door regen werden ontvangen. In Melbourne hebben we vier dagen doorgebracht. In deze vier dagen hebben we heel wat kilometer te voet afgelegd door heel de stad heen. We hebben dan ook elke uithoek gezien. We gingen dan ook met gemengde gevoelens de stad uit zin om naar de volgende stad te gaan maar erg jammer dat we deze Bruizende stad moesten verlaten. Vanuit Melbourne namen we de nachttrein richting Sydney. Na ongeveer twaalf uur in de trein moesten we om 06:55 in Sydney aankomen. De trein had helaas wat vertraging en om 08:30 was het dan wel zover. Voor ons eerlijk gezegd niet heel erg want wat moesten we om 07:00 in Sydney doen. In Sydney aangekomen zijn we opzoek gegaan naar een slaapplekje. We hadden een hostel voor twee nachten geboekt. Vergelijkbaar zoals in Melbourne hebben we veel te voet gedaan in Sydney. Wat prima te doen was omdat het hostel in het centrum lag. Uiteraard mocht een bezoek aan Circular Quay (de haven waar het Opera House en de Sydney Bridge ligt) niet ontbreken. De tweede dag in Sydney namen we de ferry naar Maley een buitenwijk van de grote stad. In tegenstelling tot de drukte in de stad zelf is Manley een rustige wijk gelegen aan een aantal stranden. We hebben ons hier heerlijk vermaakt tot dat het weer om begon te slaan en we maar besloten om de ferry terug te nemen. Officieel zouden we de volgende dag vertrekken maar omdat we stiekem nog wel meer van de stad wilde ziem besloten we nog een nachtje te blijven. Dit keer bezochten we de andere kant van de stad en maakte ons rondje langs de Daling Harbour, langs Paddy's market naar de fish market en langzaam door naar Kings Cross. De volgende dag vetrokken we vroeg met de bus naar het beroemde Bondi Beach. (Bekend van de spectaculaire tv serie Bondi Rescue) In Bondi bleven we twee nachten. Bondi is net als Maley een buitenwijk alleen dan veel populairder. We hebben hier twee dagen heerlijk aan het strand gelegen en een beetje geprobeerd te surfen. In het water was al snel duidelijk waarom al die poeha om de reddings brigade. De stroming is echt heel bizar de golven nog bizarder en de toeristen die als kleine kinderen door het water huppelen alsof ze goud hebben gevonden misschien wel het bizarst. De tweede dag in Bondi was het begin van het paasweekend en het strand was dan ook overladen met zonnende toeristen bussen vol Aziaten die graag met zeemeeuwen op de foto wilde. Toen we een rondje door de stad maakte herinnerde we ons ineens iets niet geheel onbelangrijk. We moesten in Sydney namelijk ons visa voor Thailand aanvragen. Beetje jammer dat door paasweekend het consulaat pas maandag weer openging. Dus was het plan als volgt eerst maar naar The Blue Mountains voor een paar dagen dan terug naar Sydney visa aanvragen en dan via de kust omhoog. Aangekomen bij de Blue Mountains hebben we ons laten informeren over het gebied en de mogelijkheden bij het informatiecentrum. Hier merkte we al dat we niet de enige waren die in paasweekend naar dit gebied gingen. We wilde een hike maken van drie dagen met twee overnachtingen in de vallei. We zouden een nachtje in een hostel doorbrengen en de volgende ochtend vroeg beginnen. Jammer genoeg zaten alle hostels vol en was onze laatste hoop een camping aan de rand van het natuur gebied. Na een lange wandeling kwamen we bij de camping om ook daar te horen dat die vol zat. We kwamen tegelijk aan met Cesar en Sandee uit Polen die hetzelfde probleem als wij hadden. De enige optie was nu nog The Blue Mountains inlopen afdalen tot de vallei en daar onze tenten opzetten. Dit moest in een uur gebeuren anders zou het donker zijn en donker in de vallei is heel heel donker. We haasten ons dan ook naar beneden. Tot we door alle haast het verkeerde pad hadden genomen en op een doodlopend stuk uitkwamen. Naar beneden was geen optie meer en naar boven ook niet echt met de opkomende schemer. Tot ons geluk had Cesar iets hoger een grot gespot waar we uiteindelijk heerlijk de nacht hebben doorgebracht. De volgende dag waren we vroeg wakker en klaar om terug omhoog te lopen. Door de drukte en de pijn in de voetjes hebben we het hiken gelaten voor wat het is en zijn we terug gekeerd naar Sydney. Waar we op dinsdag ons visa eindelijk hebben aangevraagd en gelijk door zijn gegaan naar Newcastle een plaats aan de kust. Ook bekend van TV van het MTV programma Geordie Shore. Voor de mensen die dit nog nooit hebben gezien geeft niks het is een soort van Australische Oh oh Gerso niet iets wat je dus terug wilt kijken op uitzending gemist. Vanuit New Castle zijn we weer terug naar Sydney gegaan. Omdat we deze stad toch nog niet konden verlaten en een beetje om ons visa op te pikken. Na zeven dagen Sydney gingen we ook hier met een dubbel gevoel weg. Wel met een toepasselijk afscheids dinner in Jamie Olivers restaurant. Die trouwens ook bekend is van tv. Vanuit Sydney namen we de trein van 07:11 naar Casino waar we om 18:41 aankwamen om vervolgens de bus te pakken naar Byron bay waar we om 21:15 aankwamen. Na een lange reis hebben we ons tentje opgezet op een iet wat saaie camping waar ze, ook vanwege de drukte hier alleen nog plek hadden voor ons. Zondag zou alles beter worden en zou na het laatste lange weekend vrij voor de Aussies Byron iets rustiger worden. Zondag konden we dan ook terecht bij de Art Factory Lodge een hippie camping midden is het stadje. Hier blijven we voorlopig zitten tot dat we weer helemaal zen zijn om verder te reizen.